خط ميخي

چيد آذين

خط ميخي

۵ بازديد

خط ميخي باستاني كه در منطقه بين النهرين ابداع شد بعدها به وسيله هخامنشيان به عنوان خطي رسمي در تمامي كشور بزرگ ايران گسترش يافت. هر چند كه در نيمه حكومت هخامنشيان اين خط  كنار گذاشته شد. امروزه تنها نمونه هايي از خط ميخي بر ديواره هاي كاخ هاي تخت جمشيد، پاسارگاد، شوش و همچنين سنگ نوشته هاي همدان و بيستون باقي مانده است. البته اشيايي نيز از دوران هخامنشيان كشف شده كه خط ميخي بر آن ها نقش شده و در موزه ها نگهداري مي شوند.

اما اين خط و زبان باستاني بيش از 2000 سال پيش از يادها رفته بود و خط و زبان هاي ديگري جايگزين آن شده بود و به همين دليل كسي راز نوشته هاي باستاني روي ديوارها را نمي دانست. از اين جهت مردم آن ها را رمز و يا نشاني  از گنج و.... مي دانستند و شايد از اين جهت نام كتيبه هخامنشي در همدان را گنج نامه نهاده بودند. با ورود جهانگردان اروپايي از دوره ي صفويه به ايران، تعدادي از آن ها به ديدن مناطق باستاني ايران نيز مي آمدند و نقاشي هايي از اين مناطق با خود به كشورشان مي بردند. بعضي از آن ها كنجكاو شدند تا با تهيه رونوشتي از اين خط ها راز آن را كشف كنند. مثلا جهانگردي آلماني به نام گروتفلد سعي كرد با مقايسه حروف ميخي با هم و از روي كلمه هايي كه تكرار شده بودند  كلمه (شاه) را بازخواني كند اما تا كشف كامل راز خط ميخي فاصله زيادي بود. بعدها يك نظامي انگليسي به نام سر هنري راولينسون كه براي ماموريتي نظامي به ايران آمده بود به خواندن خط ميخي علاقه مند شد. او در طي سفرش به مناطق مختلف ايران به كرمانشاه و منطقه بيستون رسيد. در دامنه كوه بيستون و تقريبا در ارتفاع 70 متري از سطح زمين مهم ترين كتيبه باقي مانده از داريوش هخامنشي نقش شده است. راه رسيده به كتيبه بسيار سخت و دشوار بود اما راولينسون با همه خطراتي كه او را تهديد مي كرد طي ده سال و در دفعات متعدد خود را به كتيبه رساند و رونوشت كاملي از آن تهيه كرد. او بعدها كار نظامي را رها كرد و به فعاليت هاي باستان شناسي پرداخت و بالاخره بعد از سال ها تلاش در سال 1846 موفق به خواندن كامل خط ميخي شد و به اين ترتيب رازهاي حكومت بزرگ هخامنشيان گشوده شد.

Cuneiform.nojavanha (3)Cuneiform.nojavanha (1)

 

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.